Manon schrijft

Jaaaaa…de pinnen zijn eruit.
Ik mag/kan weer auto 🚙 rijden. Blij als een kind. Wohoooo!!!!
Weer slowly slowly 🐌, stapje voor stapje 😏 mijn voet gaan afwikkelen met lopen. Wandelen ligt in het verschiet. Ik sta -bijna letterlijk – te trappelen van ongeduld. Wat heb ik het gemist en zeker dit seizoen.
Het voelt nog wel een beetje gek…zo weer zonder die pinnen. Toch weer anders: zo met mijn voeten stevig – en plat 🤣- op de grond.

Daar ga ik dan, voetje voor voetje, met het beste been voor, op vrije voeten (uit huis…ja!!), met de wereld aan m’n voeten en wie weet….lukt het me morgen om m’n stoute schoenen aan te trekken..