Gisteren was ik aan de wandel om volop te kunnen genieten van de zon en de wind op mijn huid, het bewegen van mijn lijf en de rust die in mijn hoofd komt. Ik word me bewust van de grond onder mijn voeten en hoe verschillend deze voor mij aanvoelen en wat dat met mij doet.

Ik heb voorkeur voor gras of bladeren onder mijn voeten. Dit voelt zachter, beweegt een beetje mee. Ik ontspan en verzacht dan ook in mijn lijf, kijk om me heen en kan genieten van de omgeving. Ik voel veel ruimte. Gisteren heb ik ook heel wat modder onder mijn voeten (schoenen) gehad. Ik span dan meer aan in mijn lijf, mijn blik is naar beneden gericht op dat wat ik tegenkom. Ik versmal mijn ruimte, mijn aandacht: alert dat ik niet weg glibber.

Hoe mooi wat er gebeurt met je lijf hier in het wandelen….of in de haptotherapie-praktijk 😉. En hoe je dit kunt vertalen naar bijvoorbeeld dat contact met die directe collega op je werk of wanneer je die presentatie moet geven of in een groep samen oefent en daar het goed ‘moet’ doen… Wat gebeurt er dan met met jouw ruimte, met het contact met jezelf en met de ander (of omgeving)?

Benieuwd?